تولدت مبارک

 

نه کسی
منتظر است،
نه کسی چشم به راه…

نه خیال گذر از کوچه ی ما دارد ماه!

بین عاشق شدن و مرگ
مگر فرقی هست؟

وقتی از عشق نصیبی نبری
غیر از آه...!

 

تولدت مبارک بهترینم 

مادرم گفت:

                دل نبند و برو، هر کجا روی نازنینی هست...

آه مادر

                دلم ز دستم رفت... ختم امن یجیب می خواهم!!


پدرم گفت:

                بچه جان بس کن! حرفهای عجیب می شنوم!

آه.. آری پدر

                عجیب، عجیب، خاطرش را عجیب می خواهم... 

 

مرداد هم تمام شد


اما


دلم هنوز برای ندیدنت " تیر " میکشد... 

------------------------------------------------------------------------

ماه هاست که روزهایم شب است و شب هایم شب!

آه... آه از این شب های بی ماه 

پشت دیوار همین کوچــه به دارم بزنید

 من که رفتم بنشینید و ... هوارم بزنید

 

باد هم آگهـــی مرگ مرا خواهد برد

بنویسید که: "بد بودم" و جارم بزنید

 

من از آیین شما سیر شدم ... سیر شدم

پنجـــه در هر چه کـه من واهمه دارم بزنید

 

دست هایم چقدر بود و به دریا نرسید؟!

خبـــر مرگ مرا طعنــــه به یــــارم بزنید

 

آی! آنها! که به بی برگی من می خندید!

مرد باشید و ... بیایید ... و ... کنارم بزنید...

ادامه نوشته

من هنوز گِل خاطره‌ی آخرین دیدار را


از ته کفش دلتنگی‌ام پاک نکرده‌ام


نشان به آن نشان دلواپسی که


پیچ آخر کوچه، روبروی کبودی دیوار


یک چتر بسته و یک شاخه شعر شکسته کاشته ام...

 

تو فراموش نمی شوی...

 

مثل خاطره ی پرواز برای سنجاقک،

 

حتی پس از مرگ! 

 

من صبورم اما
به خدا دست خودم نیست اگر می رنجم
یا اگر شادی زیبای تو را
به غم غربت چشمان خودم می بندم

من صبورم اما
چه قدَر با همه ی عاشقی ام محزونم
و به یاد همه ی خاطره های گل سرخ
مثل یك شبنم افتاده ز غم مغمومم

من صبورم اما
بی دلیل از قفس كهنه ی شب می ترسم
بی دلیل از همه ی تیرگی رنگ غروب
و چراغی كه تو را از شب متروك دلم دور كند

من صبورم اما
                      آه ، این بغض گران
                                             صبر چه می داند چیست...

مپرس حال مرا! روزگار یارم نیست
جهنمی شده ام، هیچ کس کنارم نیست

نهال بودم و در حسرت بهار! ولی
درخت می شوم و شوق برگ و بارم نیست

به این نتیجه رسیدم که سجده کردن من
 به جز مبارزه با آفریدگارم نیست

مرا ز عشق مگویید، عشق گمشده ای است
که هر چه هست ندارم! که هر چه دارم نیست

شبی به لطف بیا بر مزار من، شاید
برویَد آن گل سرخی که بر مزارم نیست 

 

ادامه نوشته

چای می نوشیدم...


              یکباره دلتنگ شدم...


                                  بغض کردم...


                      و اشک در چشمانم حلقه زد


         همه با تعجب نگاهم کردند...


لبخند تلخی زدم و گفتم:

 

                               چقدر داغ بود!

 

ادامه نوشته

گاهی میان دیده و دل جنگ می شود!
گاهی غزل، برای تو دلتنگ می شود

 

گاهی دو کوچه فاصله ی خانه های ماست
اما همین دو کوچه، دو فرسنگ می شود

 

گاهی برای رفتن تو، گریه می کنم
هق هق، ترانه و ... نفس، آهنگ می شود

 

گاهی تمام هر چه که اسمش غرور بود
می ریزد و نتیجه ی آن، ننگ می شود

 

گاهی میان خلوت افکار خسته ام 
شیطان به دست تیره ی تو رنگ می شود!

 

از اینکه عاشقانه تو را می پرستم و ... 
از اینکه ظالمانه، ... دلت سنگ می شود

 

از اینکه باز هم دل من را ربوده ای،
گاهی دلم برای "خودم" ... تنگ می شود!!!

 

 

گاهی سخت می شود …


          دوستش داری و نمی داند


                    دوستش داری و نمی خواهد


          دوستش داری و نمی آید


دوستش داری و سهم تو از بودنش


                  فقط تصویری است رویایی در سرزمین خیالت


                                                    دوستش داری و سهم تو


                                از این همه، تنهایی است...